Dag 7: Murchison Falls, donderdag 24 september 2009

De eerste echte safari dag!!!! Om 6.00 uur uit bed. Het was nog pikkedonker. Even naar de douches om je wat op te frissen en in die tijd, ongeveer 10 minuten was het al bijna licht! Een hele mooie zonsopkomst. Onze ontbijtboxes opgehaald, sommigen hebben nog een kop koffie gedronken en om 6.40 uur in de busjes naar de pont. Dat is een kleine 5 minuten rijden. Daar moest iedereen de bus weer uit, want op de chauffeurs na mogen er geen mensen in de busjes zitten op de pont. En daar sta je gelijk al de nijlpaarden aan te kijken! Iedereen op de pont en naar de overkant, daar stonden Mike en Marianne ons als het goed is al op te wachten. Bijzonder hoor die pont. Volgens mij van Nederlandse makelij. Twee motoren aan beide zijden en daarmee werd ook gestuurd. Ik heb er natuurlijk weinig verstand van, maar dat werkt geloof ik gewoon met gas geven. Wel knap natuurlijk. Daarvoor is natuurlijk wel vereist dat beide mannen bij de motor vrij uitzicht hebben. We werden dan ook goed aan de zijkant gezet. Stonden we net allemaal goed. Komt Bennie de Kale eraan gestormd , trekt Ronald mee, die man aan de motor over de zeik. Wat bleek nu. Er stond een man met een brommer op de pont en die had achterop een haan gebonden. Voor de goede orde, een levende. Bennie wilde met deze haan op de foto. Hij de haan bij zijn strot gepakt, en niet te hard hoor, en klik een foto. En ja het is een grappige foto geworden. Het was het wel waard om de woede van de pontbestuurder op je hals te halen.

Aan de overkant stapte een gids bij ons in de bus met geweer en al. We gingen game-driven! Mike en Marianne stapten in de andere bus in. Toch wel weer een kick hoor, weer gaan game-driven. En we hebben weer zo veel moois gezien! Alleen de natuur al is overweldigend mooi. We hadden totaal niet verwacht dat we veel zouden zien in verband met het hoge gras. Maar gelukkig bleek het anders te zijn. We hebben heel veel giraffes gezien, die komen in Oeganda ook alleen in dit park voor. Verder hebben we nog olifanten gezien en verschillende antilopesoorten. De Oegandese kob. Oribi's, waterbokken, bushbokken. Echt geweldig allemaal. Ook de nodige buffels gezien. Zo indrukwekkend weer. We hebben zelfs leeuwen gezien. Officieel mag je niet van de paden af, maar voor leeuwen wordt een uitzondering gemaakt. Hop, het lange gras door en op een gegeven moment stonden we naast twee leeuwen. Wat een beesten zeg!

Even later hebben we zelfs luipaarden gezien en dat is vrij uitzonderlijk. De gids heeft ze niet gezien. Die geloofde het ook niet en Eddepet evenmin. Ronald had een luipaard wel voor de helft op de foto. Pas toen de gids die zag geloofde hij het pas. Want eigenlijk kan het echt niet op dezelfde dagen leeuwen en luipaarden zien, dan heb je echt extreem veel geluk. Een stukje terug gereden met de bus en toen zagen we er nog twee door de bosjes lopen en uiteindelijk staken ze achter de bus weer de weg over. Fantastisch! Wat hebben we weer een geluk, het is niet te geloven.

Later hebben we nog olifanten zien badderen, echt supermooi. Daar kwamen we ook het andere busje tegen met Mike en Marianne erin. Mike had op de een of andere manier het geweer van de gids weten te bemachtigen, een kalasjnikov of zoiets. En daar staat hij nu trots mee op de foto. Bizar.

Maar om alles samen te vatten: het was een zeer geslaagde game-drive. We gingen met de pont van 11 of 12 uur weer terug naar de overkant. Weer terug naar het kamp. Daar heerlijk geluncht en even gerelaxt.

's Middags gingen we een boottocht over de Nijl maken. En natuurlijk gingen Mike en Marianne ook weer mee. En dan willen we natuurlijk de verhalen horen van het resort. Ze hadden het geweldig daar. Das mooi. De boottocht zelf was ook weer erg mooi. Wederom veel wild gezien. Olifanten, waterbokken, wrattenzwijnen, buffels, ontelbaar veel nijlpaarden en krokodillen en dat hebben we het niet over kleintjes! We kwamen bij een wand waar allemaal flycatchers zaten, prachtig felgekleurde vogels. Dat was echt supermooi! Die kleuren toen ze wegvlogen, wauw. We hebben trouwens veel meer mooie vogels gezien hoor. De vogellijst van Ronald begint al aardig te groeien.

Steeds dichter kwamen we bij de waterval waar het park haar naam aan dankt. Murchison Falls. En ook dat was enorm indrukwekkend. Fantastisch uitzicht. Vlakbij de waterval zijn we van de boot gestapt, vlakbij een bordje “beware crocodiles”....., om vervolgens helemaal naar boven naar de waterval te lopen. En dat was een best pittige wandeling in behoorlijk warm weer. Ook moesten we weer moesten oppassen voor de Tsjee tsjee vlieg. Maar het was wel een geweldige wandeling! Verschillende mooie uitzichten. En boven aangekomen; wat een geweld. Met een enorme kracht wordt een redelijk brede rivier in een smalle kloof naar beneden geperst. Wat een kabaal en wat een natuurgeweld! Je moet het echt met eigen ogen zien. Het was een echte mooie beloning na zo'n wandeling. Woorden te kort om dit te omschrijven.

Bij die waterval werden we weer door de busjes opgehaald. Wim van Sawadee, of eigenlijk niet meer, want hij heeft zijn eigen bedrijfje met Matoke, reed met ons mee terug. Ook hij was tegelijkertijd met ons naar boven gelopen. Gezellig met hem gekletst in de bus over zijn plannen in Oeganda. We hebben het niet alleen over zijn plannen gehad, maar ook over de plannen van de regering. Er is (veel) olie gevonden onder de delta in het park en dat gaat gedolven worden. Daardoor gaat waarschijnlijk een groot deel van het park op de schop. Echt zo zonde! Voor de dieren kan dat echt hun doodvonnis betekenen. Best heftig dus, maar ja voor het land levert het natuurlijk gigantisch veel geld op. Maar toch wel vreemd dat misschien over een paar jaar hetgeen wij hebben gezien, niet meer te zien is. Zucht, echt zonde.

Rond 19.00 uur waren we weer terug in het kamp. Mike en Marianne zijn nog met veel moeite de Nijl overgekomen naar hun eigen lodge. We hebben lekker gegeten en gewoon een gezellige avond gehad, maar zonder UNO. Rond 22.30 uur gingen we naar bed. Morgen zouden we weer een game-drive gaan maken. Deze was optioneel, maar iedereen zou mee gaan. Wauw, wat een geweldige dag. De beste van de vakantie voor zover.