Dag 9: Hoima- Fort Portal- Kibale Forest, zaterdag 26 september 2009

Vandaag weer een lange reisdag voor de boeg. Omdat de weg waarschijnlijk slecht zou zijn , hebben we ervoor gekozen om om te rijden zodat we de highway konden pakken. Als het goed is, zou dat allemaal iets minder hobbelig zijn. We zouden wel wat langer onderweg zijn, maar wel meer relaxed.

Om 7.15 uur zaten wij aan het ontbijt. We zaten met de manager/ eigenaar van de toko aan tafel. Een hele vriendelijke en intelligente man. Hij was ook een keer in Nederland geweest. Hij had namelijk gestudeerd in Rotterdam. Het was erg leuk om met hem te spreken.

Om 7.45 uur vertrokken we. Eerst naar een supermarkt want we zouden nergens gaan lunchen om tijd te besparen. De wegen waren inderdaad redelijk goed. Na drie uur in de bus te hebben gezeten, was het voor mij wel tijd voor een plaspauze. We zijn dan ook bij een moskee gestopt om daar gebruik te maken van het toilet, oftewel een gat in de vloer. Maar dit was pas de eerste, dus dat valt mij alleszins mee. Ik had al veel eerder gaten in de grond verwacht die als toilet dienden. Maar toch is dat altijd weer even wennen. Die handigheid ben je in Nederland weer zo verleert.

Na deze korte stop weer verder. Tot onze verbazing stopten we bij een hotel. Om te lunchen volgesn Ismael. Wij snapten er weinig van, want we zouden immers nergens gaan lunchen. Maar goed het zal wel en de bus waarin Marlies zat was er nog niet. Wij konden direct bestellen en de keuze was local food. We waren benieuwd. Toen de tweede bus aankwam, bleek het inderdaad niet de bedoeling dat we hier ook wat zouden gaan eten. Alleen wat drinken was de bedoeling, eten deden ze hier nooit. Maar ja, wij hadden al besteld en een paar tellen later stond het al voor onze neuzen. Bij het zien van ons eten, hoefden de anderen hier ook geen eten meer te bestellen. Ik had beef stew met rijst, matoke, casave en spaghetti. Ronald had in plaats van de beef stew, chicken stew. Mijn beef stew was echt lekker. De kip was minder, want er zat ook werkelijk een kip in, met bot en al, meer bot dan vlees. Matoke en casave smaken nergens naar. Je moet het echt dippen in de beef stew om er enige smaak aan te krijgen. En dan smaakte het best redelijk. Ik moet zeggen dat ik wel benieuwd was hoe lang het zou duren voordat ik uitgebreid op de wc zou zitten. (Is overigens niet gebeurd) Ik met zeggen dat ik het toch wel erg leuk vond om ook het lokale eten een keer te proberen.

Inmiddels was het behoorlijk hard gaan regenen, echt zo'n tropische bui. Dus na het eten snel de bus in en weer verder. Tijdens de rit werd het weer droog. We reden wederom door een prachtig landschap. Op het einde van de rit reden tussen verschillende theeplantages door. Echt mooi. Nog gestopt omdat Eddepet een stuk fruit wilde kopen: Jackfuit. Rond 16.30 uur kwamen we op plaats van bestemming aan in Kibale Forest. Dit is ook een nationaal park in Oeganda dat bekend staat om zijn chimpanseepopulatie. We overnachten in de Primate Lodge.

Bij de Primate Lodge hebben ze een boomhut en wij als newly weds mochten hier slapen. Deze boomhut lag op ruim 10 minuten lopen van de lodge. We zijn eerst even gaan kijken voordat we zouden besluiten of we er gebruik van zouden gaan maken. De hut was echt geweldig. Om zo'n 6 a 7 meter hoogte in de boom een boomhut, een echte! Midden in de jungle. Beneden was er een klein gebouwtje met een gat in de grond, het toilet. De Boomhut was denk ik 3 a 4 vierkante meter groot vanbinnen. Maar echt geweldig, een magnifiek uitzicht. De wanden waren van een soort rieten matten. Er stond een klein bed, een twijfelaartje in en een bankje. En natuurlijk een boom door de vloer en door het dak. Maar het was duidelijk, wij zouden hier vanavond zeker gaan slapen!

Daarna weer terug naar de lodge. Kleding voor de nacht gepakt en nog een paar dingen voor de avond. Om 18.00 uur kwam een groep dansers die traditionele dansen voor ons opvoerden. Dat was echt leuk om te zien. Uiteraard moesten wij aan het einde ook zelf mee doen. Dat was echt bijzonder hard lachen. Helemaal aan het eindje kwamen ze nog met wat souvenirtjes langs. Wij hebben maar een leuk gevlochten mandje/ schaal gekocht voor 10.000 grappenmakers.

Nadat de dansers waren vertrokken hebben we nog met de groep gegeten. Daarna, rond 20.00 uur, werden wij naar onze boomhut gebracht. Twee petroleumlampjes mee. Bij aankomst dachten we, wat hangt daar nu aan de trap? Het leken wel lampen. Maar wat bleek... het waren allemaal ballonnen! Echt geweldig! Boven gekomen, bleek dat de hele hut was versierd. Er hingen en lagen allemaal van servetten gevouwen roosjes, er lagen potpourri blaadjes op de grond en op het bed, nog meer ballonnen. Verder lag er een flesje wijn op het bed met twee wijnglazen, een opener en wat bon bonnetjes. Echt zo onwijs leuk! En natuurlijk, ik zal Maritha ook niet zijn, stond ik eerst even een potje te janken. Ik vond het zo ontzettend leuk. De hele vakantie was namelijk nog helemaal niets gedaan met het feit dat we op huwelijksreis waren en dat viel mij toch wel een beetje tegen. Maar dit maakte echt alles goed. Het was zo leuk! Super, super, super.

Het wijntje hebben we overigens niet opengemaakt. Stel je voor dat je die trap nog 's nachts af zou moeten... Daarbij komt dat Ronald niet echt dol is op rode wijn en ik maak zo'n fles niet in mijn eentje soldaat. We hebben een paar leuke fotootjes gemaakt en nog een paar spelletjes UNO gespeeld. Daarna was het toch wel tijd om te gaan slapen. Spannend.... Je hoorde allerlei geluiden. Met name aapjes in de bomen. Naar beneden zijn we niet meer gegaan. Gelukkig stond er ook een emmer....

Eerst hadden we het lampje aan gelaten en hebben we liggen luisteren naar alle geluiden, je zat echt midden in de bush. Om 22.00 uur hebben we het lampje maar uit gedaan. Om 23.00 uur werden we allebei weer wakker omdat we allemaal geritsel en getrippel hoorden. En dat was niet buiten de hut, maar duidelijk binnen in de hut. Hmmmm. Ronald de zaklamp er maar bij gepakt, lampie een en ja hoor, daar zaten ze, twee muizen! We hebben wat met muizen want bij Lagoon Resort woonden ook al twee muizen in het kastje onder de wastafel. Maar toch was de wetenschap dat er twee muizen rondliepen die overal tegenop kunnen kruipen niet heel erg prettig. Niet veel later hoorden we, flap, flap flap en hoorden we af en toe iets ergens tegen aan stoten. Dus weer de lamp aan. Vleermuizen! En daar werd ik helemaal niet blij van. Die beesten kunnen erg nare ziekte overbrengen. Om toch maar een beetje lekker te kunnen slapen, hebben we de klamboe onder de matras vast gestopt. Zo kon er in ieder geval niets ongewenst bij ons in bed kruipen. Inmiddels hadden wij onze tassen al op het bankje gezet en de schoenen opgehangen. Na al deze voorzorgsmaatregelen zijn we toch aardig goed in slaap gevallen. Je slaapt natuurlijk wel anders. Je hoort zo veel geluiden en je wordt ook wakker van elk geluidje. En die muizen waren ook behoorlijk druk bezig. Maar alles overzien hebben we toch aardig geslapen.